دوک: نقد و بررسی فیلم با هلن میرن و جیم برادبنت

دوک: نقد و بررسی فیلم با هلن میرن و جیم برادبنت
جیم برادبنت و هلن میرن در داستان کمدی ناپدید شدن یک تابلوی گویا در کمدی انگلیسی The Duke شریک هستند.

 

 

اتفاقاً همه چیزی را قرض گرفته اند. یک کتاب ، یک دی وی دی ، یک وسیله آشپزخانه که گمشده یا شکسته بودیم و هرگز پس نگرفته ایم. کسانی هستند که از همسایگان خود ماشین چمن زنی را خواسته اند ، کسانی که از یکی از دوستان خود خواسته اند سی دی ای را که هرگز دوباره ندیده اند ، توصیه کند. همه ، کاملاً همه ، مجبور شده اند با لطف های کوچکی روبرو شوند که دیگر فقط به دلیل نظارت قادر به بستن آنها نیستند ، بنابراین اشیا را از کسانی که مجبور نیستند به سرقت ببرند و در عین حال همیشه از این حرکت برگشتی پشیمان هستند. وام درخواستی کامپتون بانتون ، عمق بسیار متفاوتی داشت ، بیشتر از مالکیت واقعی محرومیت از معامله توافق شده سند بود که با این وجود حسن نیت مرد انگلیسی ، بازپرداختی م efficientثر و بی عیب و نقص را تضمین می کند.

آنچه توسط آقای بانتون از گالری ملی لندن گرفته شده بود ، چیزی غیر از تصویر مشهور دوک ولینگتون بود که توسط فرانسیسکو گویا نقاشی شده بود ، گم شد و مشخص شد که تحت مراقبت گالری انگلیسی است ، که توسط راننده تاکسی شصت ساله به سرقت رفته و پنهان شده است یک دلیل عادلانه آنچه که بانتون خواستار آن بود لغو پرداخت حق مجوز تلویزیون ملی توسط افراد مسن و کهنه سربازان جنگ بود ، یک حرکت کوچک تشکرآمیز از کسانی که بیش از همه ، احساس می کنند از دنیا جدا شده اند و ابزاری کوچک مانند تلویزیون می توانست به رفع این فاصله کمک کند.

دوک - نیت خیر کامپتون بونتونته دوک ، فیلمبردار
این از نیت خیر کامپتون بونتون حاصل می شود که فیلم The Duke توسط راجر میشل ، کارگردان ناتینگه هیل متولد شد ، اثری که از دوستی ، استقامت و حتی آن اسراف بهره می برد که همیشه با هدف خیرخواهی متعلق به قهرمان آن ساخته می شود ، الهام گرفته از داستان واقعی که این به عنوان یک اساس ، کاوش در پویایی دراماتورژی است که باعث خرد شدن جو شده است. و آتش ، حفاری هایی است ، برخی غیرقابل تحمل و کشنده ، دیگران به سادگی پر جنب و جوش ، که دو شخصیت اصلی بازی جیم برودبنت و هلن میرن برای کل مدت فیلم رد و بدل می شوند ، قهرمانان واقعی اثری که تصمیم می گیرد ملیت خود را کاملاً بپذیرد انگلیسی ، به طور مداوم به ما یادآوری می کند که همه چیز را می توان سرقت کرد ، به شرطی که در زمان چای انجام نشود.

در حمایت از یکدیگر بسیار خوب است ، اما به خصوص در بازآفرینی آن نزاع ها به عنوان یک زوج بیش از ده سال که اکنون پس از سالها بحث و گفتگو و حمایت ، موسیقیایی خود را ایجاد کرده است ، نگه داشتن افسار کودتایی که باید سرانجام اعمال شود ، حتی برودبنت بیشتر است. بی عدالتی ها و وظایفی را که بی بی سی باید به عنوان یک تلویزیون دولتی به آنها پاسخ دهد ، پاک کند ، وظیفه این را دارد که مدام هاله ای را که پیرامون آن است کمیک نگه دارد ، بر اینکه آیا جریان افرادی که توسط آن احاطه شده است یا خیر. تاریخی و بسیار خنده دار ، شارلاتان ، اما فقط در صورت لزوم ، کامپتون بانتون از جیم برادبنت قلب کمیدی است که دل های قابل اعتماد به دنبال آن است ، در پیوند بسیار نزدیکی با جامعه ای که شخصیت احساس می کند بخشی از آن است و که باید یاد بگیرد خود را حمایت کند.

دوک - گفتگوی تنگ و موسیقی جیم برادبنت و هلن میرن
گفتمان های اجتماعی گفتمان های فیلم میشل است که در ظاهر با شخصیت و شخصیت مبارز شخصیت اصلی کمپتون ، روبرو هستند ، اما همچنین با تنظیم یک سوگواره که نمی تواند بلافاصله توسط شخصیت های برادبنت و میرن برای یک فیلم بیان شود ، تعادل دارد. کامل است که از لطافت تا همدستی موفق می شود خوشبختی خندان و دلسوز خود را جلب کند.

داستانی که آن ژست پوچ ساخته شده توسط شخصیتی تحسین برانگیز را که توسط گفتگوی تنگ و بسیار سریع ریچارد بین و کلایو کلمن تنظیم شده و سپس توسط قهرمانان آن با هم تداخل دارد ، برای یک وام هنری که تاریخ معاصر حومه انگلیس را ساخته است ، زنده می کند ، و همچنین خوب بزرگی را که می توان از بازیگری مانند جیم برادبنت خواست ، تأیید کرد.