بذر باد: نقد و بررسی فیلم توسط دانیلو کاپوتو

بذر باد: نقد و بررسی فیلم توسط دانیلو کاپوتو
یک فیلم بریده بریده بر روی نوک مداد ، که نمی خواهد جواب دهد اما سوالاتی را ایجاد می کند. با کشف مجدد ییل یارا ویانلو در نقش قهرمان جوان.

از پیش نمایش تا هفتادمین برلینال ، که تحسین های زیادی را به همراه داشت ، تا اکران تئاتر در 3 سپتامبر با تصاویر Wonder Pictures و مجموعه بیوگرافی فیلم Unipol ، از طریق ارائه در جشنواره بین المللی فیلم Bif & st - Bari در سال 2020. در محور آلمان مصرف شد. ایتالیا جشنواره مثبت و مسیر توزیعی Semina il vento ، که مانند سایر فیلم های این محصول پر از عذاب دیده است ، به دلیل تواریخ شناخته شده همه گیر ، مسیر خود را به طور ناگهانی قطع می کند. واقعاً حیف است ، زیرا تلاش جدید پشت دوربین توسط دانیلو کاپوتو بخشی از همین تعداد اندکی از آثار با پرچم سه رنگ تولید اخیر است که واقعاً شایسته توجه است.

بذر باد: داستانی از عصیان و تولد دوباره در سرزمینی دردمند

در سمینا ایل ونتو ، از همان اولین فریم ها ، احساس نیاز فوری و اپیدرم از طرف نویسنده احساس می شود که در مورد مسائل فعلی با وزن مخصوص قابل توجهی ، انگشت را نشان می دهد ، اما هرگز فریاد نمی زند ، به روشی کاملاً شخصی و احشایی. این فیلم داستان شورش و تولد دوباره ، در میان درختان زیتون و محیط های صنعتی در منطقه تارانتو است ، از یک زن جوان که برای نجات سرزمین خود از انگل های طبیعی و اجتماعی تلاش می کند. زیرا اکنون آلودگی بیش از همه در سر مردم است (حدس و گمان اقتصادی) و این خلاف آنچه قهرمان داستان می یابد برای حفظ درختان سکولار از قطع و آنچه که به آن اعتقاد دارد "در حال جنگ" است. با این کار ، نیکا (توسط Yile Yara Vianello ، کشف شده از Corpo celeste با شدت تفسیر شده) ، یک دانشجوی بیست و یک ساله زراعت پس از سه سال غیبت به وطنش بازگشت ، باید با پدرش درگیر شود و همه کسانی که دوستش دارند در مقابل تسلیم شده اند به وسعت فاجعه زیست محیطی ، تبدیل شدن به فرزندان یک پیشرفت صنعتی که به وعده های خود عمل نکرده است.

فیلمی که زیر سطح زمین حفر می شود تا س questionsالات و جای تأمل ایجاد کند

رو در رو بین دو روش تفکر و احساس طبیعت که نشان دهنده قلب تپنده یک روایت خطی در پیشرفت آن است ، اما در عین حال لایه لایه در گره گشایی از وقایع است. Semina il vento نتیجه نوشتاری است که با نوک مداد برای ایجاد احساسات متغیر ، فکر کاشتن غذا و ایجاد سوالاتی که تماشاگر وظیفه برای پاسخ دادن به آنها فراخوانی می کند ، کار می کند. با کاوش در زیر سطح جدول زمانی ، می فهمیم که یک فیلم در حضور فیلمی است که در مورد آلودگی ، زایللا و اکومافیاها صحبت می کند ، اما فقط به عنوان یک نقطه شروع سعی در درک چگونگی چنین پدیده هایی دارد ، تلاش برای رسیدن به ریشه مشکلات

در استعاره Semina il vento ، حقیقت و تأثیرات غزل به طور یکپارچه ای در هم می آمیزند

استعاره ، حقیقت و اصطلاحات غزل با هم تلفیق می شود و به اثری شکل و جوهر می بخشد که فصل های رمان بیلدونگسرومن را با داستان های درام اجتماعی آمیخته است. بذر باد اجازه می دهد تا ادیسه فرد به یک جمع نفوذ کند ، نشان می دهد که ابتکارات شخص قادر به جلوگیری از مقاومت افراد زیادی است و سپس راه پیشرفت را به آنها نشان می دهد. و این همان چیزی است که کاپوتو می دانست و می خواست با فیلمی که رشته های قلب را لمس کرده و فشار می دهد تا آنها را بازی کند ، بگوید. کارگردان Taranto یک ارکستراسیون سمعی و بصری می سازد که باعث می شود عنصر صدا (گرانبها و با بالاترین کیفیت طراحی صدا و میکس پیتر آلبراشتسن) ، هم تراز با تصویری (تعادل موفقیت آمیز بین زیبایی شناسی و سخت گیری رسمی که بدون هرگز دست به دست هم می دهد) باشد. انسداد یا فرو بردن خود) ، یک م fundamentalلفه اساسی دراماتیک ، که نوشتن و قاب بندی به آن اعتماد می کنند و اجازه می دهند خود را آلوده کنند (این اتفاق قبلاً در فصل قبلی La Mezza رخ داده بود). v